De Update #25 - Het Begin van het Einde

Het einde komt in zicht, dit is het laatste verhaal van dit hoofdstuk! Huelva is ons eindpunt van de Cross Europa Roadtrip en we zijn er bijna. Nog ‘maar’ 2000 km te gaan!

Na onze tijd in Cinque Terre was het tijd om naar zuid Spanje te gaan rijden. We hadden dit stuk opgebroken in drie lange dagen rijden. De eerst stop die we maakte was in Zuid-Frankrijk, daarna rond Valencia waarna we het laatste stuk richting Sevilla/Huelva reden. Het waren lange dagen rijden, we begonnen meestal rond 8/9 uur met rijden en kwamen dan rond 17.00 uur aan bij onze slaapplek. De slaapplekken waren helaas niet altijd een succes, of naja vooral onze slaap was niet altijd een succes. In Frankrijk waren we een beetje paranoia geworden door alle verhalen die we lazen over inbraken dat we bij elke passerende auto of rare geluiden meteen rechtop zaten in bed en uit het raam aan het kijken waren om te zien waar het geluid nou vandaan kwam en of er geen rare dingen gebeurde… niet heel ontspannen dus… De volgende nacht in Spanje werden we allebei wakker midden in de nacht, waarbij we eigenlijk niet echt wisten wat ons nu wakker hield. Maar allebei hadden we het idee dat we gestoken werden…. En na een tijdje kwamen we erachter dat dit niet tussen onze oren zat, maar dat we ook daadwerkelijk gestoken werden. Het waren waarschijnlijk een soort knutjes die bijna doorzichtig waren en heel snel. Hierdoor waren ze erg lastig te zien en doden. Na ruim een uur de bus afgespeurd te hebben met zaklampen en aardig wat vliegjes te hebben vermoord besloten we toch verder te gaan slapen. Maar we zouden nog veel vliegjes tegenkomen de volgende dagen. En allebei zaten we onder de bulten. De rest van de reis ging erg voorspoedig en na 3 dagen waren we dan eindelijk in de buurt van onze eindbestemming Huelva.

APK, Spanje

Maar we hadden nog wat te regelen in Sevilla, de APK keuring. We hadden op een hele mooie plek geslapen op een berg uitkijkend op Sevilla, maar we moesten op tijd op om naar onze APK keuringsafspraak te gaan. We hadden al wel rekening gehouden met file, maar het was toch wel wat drukker dan we dachten op de weg. Gelukkig kwamen we nog prima op tijd aan op de plek waar de APK zouden worden gedaan. Of althans dat dachten we, Jap had namelijk niet het goede adres ingevuld in de navigatie. Ondertussen noemen we dit al, een Jaspertje: iets heel zeker weten en gevoelsmatig super goed uitgezocht hebben om er dan op het moment supreme achter te komen dat je eigenlijk een heleboel aannames hebt gedaan en dingen dus in de soep lopen. Jap heeft dit echt al heel vaak gedaan en het begint ondertussen een beetje een (irritante maar lachwekkende) klassieker te worden. Op een verkeerde dag naar een tentamen gaan, verkeerde tijd voor een veerboot in je hoofd hebben waardoor je hem mist of op een verkeerde dag, tijd of locatie zijn voor je afspraak. Het gebeurt Jap regelmatig…. We zochten dus snel het goede adres op, maar dit was nog 20 min rijden en met dit verkeer waarschijnlijk wel meer. We zouden dus te laat komen en we konden niemand bereiken op de keuringslocatie. Toen we er eenmaal waren begrepen we ook wat beter waarom, het was namelijk een enorme locatie met heel veel keuringsstation. Het was er echt heel druk en er hing een groot bord waar je kenteken op verscheen als je aan de beurt was. Omdat we zo laat waren en er een hele lange rij bij de balie stond besloten we online een nieuwe afspraak te maken voor morgenochtend… Voor poging twee voor de APK hadden nog meer tijd genomen om te voorkomen dat we door de file te laat zouden zijn. Maar ondanks dat kregen we onderweg alsnog stress of we wel op tijd zouden zijn omdat het zo druk was op de weg en er zo veel file stond. Gelukkig kwamen we nog 10 min van tevoren aan bij de ITV en waren we dus op tijd voor de keuring. Nu werd het wachten tot ons kenteken op het bord zou verschijnen. Toen we zagen dat er nog een Nederlandse oldtimer door de keuring ging vroegen we aan degene nog even of we het goed begrepen hadden en gewoon moesten wachten tot ons kenteken zou verschijnen wat hij bevestigde. Hij was al aan de beurt dus bij hem was het goed gegaan, dat zou het bij ons dan ook vast goed komen. Maar na een uur was ons kenteken nog niet op het bord verschenen en ondertussen waren alle auto’s en busjes die voor ons er waren allemaal al aan de beurt geweest. We begonnen ons dus echt wel af te vragen of het allemaal wel goed ging. We hadden wel bedacht dat het Spanje was dus misschien niet allemaal op tijd zou gaan, maar nu begon het toch wel echt lang te duren. Na nog een half uur wachten en nog geen kenteken op het bord te hebben gezien besloten we het toch maar binnen te gaan vragen. En wat bleek…..je moest je eerst aanmelden en betalen….handig…. Gelukkig hielp de mevrouw ons meteen met aanmelden en stonden we 4 min later op het bord en in het keuringsstation. Toen begon de volgende uitdaging, uitvogelen wat we precies moesten doen. De inspecteur kon geen Engels, en wij ook maar un poco espanol. Alles werd ondertussen gecheckt, alle lichten, de uitstoot, de remmen en de ophanging. Met handen en voeten kon hij duidelijk maken wat we moesten doen. Vooral Jap was nog wel een beetje gespannen, zou Bob het halen…… Maar het was ook echt heel leuk om dit zo een keer mee te maken, normaal zie je natuurlijk weinig van je APK keuring maar hier konden we echt goed zien waar ze eigenlijk allemaal op letten. En waar eigenlijk allemaal niet op. Lon kon op het laatst nog even vragen of Bob bueno was en de inspecteur kon ons vertellen dat alles muy bueno was. We konden snel ook alle papieren ophalen en alles was zelfs bij de RDW al helemaal voor ons geregeld. We hadden eigenlijk niet verwacht dat als je eenmaal weet dat je je aan moet melden de keuring zo soepel zou verlopen. Opgelucht stapten we Bob weer in.

Sevilla, Spanje

Tussen de twee pogingen om de APK te doen in bezochten we ook nog Sevilla, omdat we allebei nogal stadjes moe waren hebben we hier niet heel lang rond gekeken. We hebben wel nog gezocht naar een Lebara simkaartje maar zonder succes. We hebben ergens een kopje koffie gedronken en in de middag gelunched. We vonden allebei vooral dat de stad erg chaotisch, vies en lawaaierig was maar dit kan ook heel goed samen gehangen hebben met onze stadjes moeheid.

Ayamonte, Spanje

Nu de APK geregeld was hadden we nog 3 dagen die we moesten overbruggen, of eigenlijk we konden even drie dagen uitrusten van al het rijden en genieten van de zon. We hebben tot nu toe nog maar weinig op het strand gelegen en waar we op dit moment waren was dat wat er te doen was, het strand. Deze dagen voelde als een vakantie in een vakantie, we hebben heerlijk rustig aan gedaan. We hebben heerlijk uitgeslapen, wat gewandeld over de boulevard, over het strand hard gelopen, tapas gegeten bij een restaurantje en vooral in de schaduw van onze luifel op het strand gelegen. Ook speelde we heerlijk in het water met de opblaasbare band, het was namelijk heerlijk water. Je kon er lekker in afkoelen en er stonden leuke golven waar we heel veel lol aan beleefde. We bezochten ook nog het dorpje waar we een kopje koffie dronken en even doorheen slenterde.

 En nu op naar het volgende hoofdstuk, de Canarische eilanden.

 Veel liefs van ons,

 Jap en Lon

Menu van de week

Uitgave van de Week

Budget per dag €54 en per week €378 en per maand €1700

Route

Gereden kilometers: 1118