De Update #27 - Het was tijd

We zijn een beetje achter op schema met onze stukjes. Vooral omdat we minder beleven, voelen we minder de noodzaak om alles meteen vast te leggen. Maar.. we beloven beterschap, want stiekem maken we toch wel veel mee en we vinden het leuk om alles goed vast te leggen. Ook zorgt het meteen opschrijven van wat we allemaal doen er heel erg voor dat we er goed stil bij staan wat we allemaal weer beleeft en gedaan hebben, het is een goede manier om onszelf weer even te knijpen en te voelen dat wat we doen echt mega speciaal is. En dat gevoel hebben is het allerbeste van de hele wereld, dusja een goede reden om niet te schrijven is er dus niet. Dus daar komt die:

Dit weekend nam Davide ons mee naar zijn werk. Hij is namelijk tourgids bij kajak excursies. Op de excursie, kayak je over de zee op zoek naar schildpadden en dolfijnen en ga je snorkelen. Dat moesten we natuurlijk zien. Het was eigenlijk zijn vrije dag maar een kennis van Davide en Amanda had gevraagd of Davide hem en zijn vrienden een keer mee kon nemen voor een vriendenprijs en wij mochten aansluiten. Perfect! Het was maar een klein stukje kajakken naar de schildpadden. Maar ondanks dat we ze al best een aantal keer gezien hebben blijft het magisch en kan ik het niet laten om gilletjes van blijdschap te maken en 100 keer te zeggen “wauw wat zijn ze mooi en zo groot!”. We doken allemaal meteen onze kajak uit om ze door onze duikbril nog van iets dichterbij te bekijken. Ik zeg we doken er meteen uit, en dat gold ook echt voor iedereen, maar niet voor mij, Lon. Snorkelen, of eigenlijk in de zee zijn überhaupt, is iets waarbij ik continu 100 alarmbellen aan het onderdrukken ben. Reizen is iets wat ik het allerliefst doe en waarvoor ik veel voor over heb maar het is ook altijd erg confronteren voor hoeveel dingen ik bang ben. En dat blijft voor mij altijd iets wat ik moeilijk vindt om aan toe te geven, ik probeer het meer en meer te accepteren maar dat is niet gemakkelijk. Regelmatig hoor ik ook, ach maar als jij in een bus rijdt en zelfs overweegt om door midden en zuid Amerika te reizen dan kun je echt niet bang aangelegd zijn. Nou, dat zien ze fout. Nee ik ga niet de hele lijst opnoemen waarvoor ik allemaal bang ben want daar gaat het niet om. Waar ik misschien nog wel het meest bang voor ben is dat mijn angsten er voor zorgen dat ze mijn leven gaan controleren, en dat is het laatste wat ik wil. Noem het koppig maar voor mij is het belangrijk om de controle te houden over mijn angsten en ik wil niet dat mijn angsten mij in de weg staan bij dingen die ik wil doen. En daarvoor moet ik ze onder ogen komen. Dus ik zeg heel veel en heel vaak en heel hard tegen mij zelf: Dapper zijn betekent niet dat je geen angst hebt maar zegt iets over hoe je er mee om gaat. En dat helpt mij. Maar het gaat niet vanzelf en ook zeker niet altijd goed. Het kost mij Himalaya hoge bergen energie en ook van Jap energie en heel veel geduld. Maar ook hier lukt het mij weer om met heel veel randvoorwaarden toch uiteindelijk weer het water in te gaan. Het heeft veel tijd gekost om mij er nu wat minder van aan te trekken wat andere ervan zullen denken dat ik die randvoorwaarden nodig heb. En trots op mijzelf te zijn dat het mij toch weer gelukt is er niet alleen in te zijn maar er ook nog een beetje van te genieten. Nou dat was heel erg moeilijk om op te schrijven, vooral omdat ik het daardoor weer opnieuw aan mijzelf toegeef en omdat ik weet dat ook andere mensen dit lezen. Maar hey, eerlijk zijn hoort bij een “dagboek” bij houden en dit is iets wat mij heel erg veel bezig houdt. Het zou ook niet eerlijk zijn tegen over mijzelf en de andere als ik net alsof doe dat het er niet is. Maar terug naar de schildpadden en dolfijnen. Want dolfijnen zagen we ook, maar… er zijn op zee viskwekerijen. Die vissen worden gevoerd, er ontsnapte wat voer uit de netten waar de vissen in zitten, dat trekt andere vissen aan en die andere vissen worden gegeten door de dolfijnen. Normaal gesproken zouden er helemaal in dit gebied geen dolfijnen rond blijven hangen, maar omdat die viskwekerijen er zijn wel. De dolfijnen cirkelen daar de hele tijd rond zodat ze makkelijk van vis voorzien worden. Zie het als een supermarkt voor dolfijnen. Het is nog steeds heel gaaf om de dolfijnen te kunnen zien, maar idyllisch? Nope. Nadat we bij de dijfijnen en schildpadden uitgekeken waren vonden we nog een leuk plekje om wat te zwemmen. Jap en ik genoten nog even op wat rotsen van het zonnetje en toen paddelde we terug. De groep jongens nodigde ons uit om uit eten te gaan maar wij hadden andere plannen. Thuis stond er namelijk een pizza party op het menu omdat Jennifer, de andere vrijwilligster vandaag vertrok naar een andere plek. Wij wilde volop genieten van onze vrije dag en na de lunch reden wij nog de berg af naar de toeristische plekjes. We zette Jennifer af bij het busstation en parkeerde Bob om uren langs de boulevard te struinen. We genoten van het kijken naar alle verschillende soorten mensen die Tenerife aantrekt, verwonderde ons over de tendem scootmobiels, genoten van de zonsondergang en van de surfers in het water. Rond 21:00 uur realiseerde we ons dat we ook nog het hele stuk terug moesten lopen en dat we na de pizza van vanmiddag niets meer gegeten hadden. Met blaren op de voeten vonden we uiteindelijk een heerlijk Indiaas restaurantje.

Tenerife staat niet per see bekend om goede surf, maar het is zeker een eiland waar veel gesurf wordt. Je ziet veel busjes rond rijden met surfboarden op het dak en we hadden natuurlijk de surfers in het warer gezien bij playa de las americas. Jap heeft nadat hij terug is vanuit Australia bijna niet meer gesurfd en wil heel graag weer het water in, vooral na het zien van alle mensen die aan het surfen zijn. Omdat we waarschijnlijk nog op veel meer plekken komen waar er gesurfd kan worden wilde Jap heel graag een eigen surfboard kopen. Daar had hij natuurlijk een heleboel goede argumenten voor zoals je wel begrijpt. Alleen hoe gaan we dat onhandige ding meekrijgen. Want in Australia hadden we ervaren dat het zeker niet altijd handig om z’n enorm ding in de camper mee te moeten nemen. Hier wilde we dus deze keer een betere oplossing voor bedenken maar dat er een surfboard zou komen was ondertussen onoverkomelijk. Dus gingen we naar een tweedehands surfboard winkel. Jap vond er een perfect surfboard dus was als een kind zo blij en heeft de rest van de middag gesurft. Het surfboard dat hij nu heeft is echt een heel stuk kleiner dan dat hij in Australië had en dat maakt het surfen een stuk uitdagender. Dus laten we zeggen dat de eerste keer nog niet heel succesvol was. Maar hij heeft gelukkig genoeg tijd om te wennen aan dit board.

Ook de volgende dag gingen we na het “werk” onderweg, op zoek naar goede surf golven. Maar omdat het in playa de las Americas zo ontzettend druk is in het water met surfscholen, gingen we op zoek naar een andere surfstrand. Jasper was alleen in zijn enthousiasme om te gaan surfen vergeten dat om te kunnen surfen er golven moeten zijn en daarvoor de weersomstandigheden perfect moeten zijn. Daar heb je speciale sites en apps voor die je vertellen per strand hoe condities zijn om te surfen. Dat wisten we natuurlijk allemaal al lang vanuit Australië want in Australië was dat het eerst wat hij deed als hij wakker werd: even de surf condities checken. Maar we kwamen nu dus aan in El Medano, waar we vorige week ook al even naar toe gegaan waren om te gaan zwemmen na het “werk”, maar er waren geen golven, hahaha oeps. Toch ging jap even het water in met zijn board om er even lekker mee te spelen en ik probeerde wat te lezen op het strand, al viel ik na 2 seconden al in slaap hahaha. Na een uurtje hadden we het er gezien en reden we door naar de natuurlijke rotspools bij los abrigo’s. We hadden hier al veel over gehoord en Jennifer zou hier in de grotten kamperen, dat is blijkbaar redelijk gewoon hier op het eiland, tot ze bij haar volgende work away adres terecht kon. De baden waren echt prachtig, met name de mooie vulkanische rotsformaties eromheen waren prachtig. Het water in de pools was nogal ruig, het water steeg en daalde in de pool zeker 1,5 meter, en voor mij zag het er uit als een ademend monster wat je ieder moment kon opzuigen. Dus voor mij bleef het bij pootje baden maar jap had veel plezier in het water en het uitzicht was echt prachtig.

Klusjes van de week

Honden uitlaten, komkommers inmaken, tomaten opknopen en bamboe frames herstellen, bodem voorbereiden en bamboe frames maken voor het planten van soya bonen, bodem voorbereiden en baby plantjes planten, dak gesloopt, stenen cirkels om bomen gemaakt en gevuld met gefermenteerde paardenpoep en hooi.

Uitgave van de Week

Budget per dag €54 en per week €378 en per maand €1700