De tijd vliegt voorbij hier in villa kakelbont. We hebben het hier super erg naar ons zin en daardoor gaat de tijd erg snel. Er is hier zo veel te doen waarmee we de familie kunnen helpen dat we het gevoel hebben dat we hier nog minimaal een half jaar langer moeten blijven om echt een deuk te kunnen slaan in wat er moet gebeuren. Maar deze week hebben we grote stappen voor ze kunnen maken.
Een van de grootste taken deze week was het uitruimen van de onderste verdieping van de schuur. Toen de fam hier een jaar geleden hier naar toe verhuisde stonden er nog wat spullen in de schuur maar hebben veel vrienden hun geholpen met uitruimen. Emma stond bij de vrachtwagen en zei tegen de vrienden waar de spullen ongeveer naar toe moesten. Maar het was zo veel dat het onnomgelijk was dit allemaal in een keer zelf goed georganiseerd te krijgen met een druk familie bestaan. Maar nu 1 jaar later heeft nog steeds veel van de spullen geen eigen plek. Waardoor spullen rond gaan slingeren en zich gaan opstapelen tot… wat het nu is. Of was. Want het voelde echt als een onmogelijk taak.. Maar heel langzaam en stukje bij beetje, door letterlijk alles 1 voor 1 in je handen te nemen en te bedenken wat het is en catergorieen te maken, hebben we ons door ene heel groot deel van de spullen gewerkt en hebben we geprobeerd orde te scheppen in de chaos.
Verder hebben we de keuken opnieuw ingedeeld zodat er ruimte kwam voor een vaatwasser die patrick ging installeren. Hebben we de kamer waarin wij verblijven nog verder afgemaakt door vooral veel te schilderen en heeft jap zichzelf (voor niets) 2 meter diep de grond in gegraven opzoek naar de afvoerleiding naar het riool. Het was niet helemaal duidelijk waar de leiding zou moeten lopen en na een heel heldhaftige poging gaf Patrick aan dat Jap het mocht opgeven omdat dit een hopeloze missie was. Lonneke heeft veel gerepareerd achter de naaimachine en heeft het trainen van de hond als een van haar hoofdtaken gemaakt. De hond laat grote sprongen vooruitgang zien dus dat is heel erg leuk. Jap heeft veel brood gebakken en de famlie geleerd hoe dit moet.
Nou klinkt het alsof wij ontzettend hard gewerkt hebben, en dat klopt ook. Maar daarnaast hebben we ook zeker genoeg leuke dingen gedaan. Wij zijn allebei begonnen met meer handwerk, Lon is begonnen met haken met hulp van Emma en Jap is begonnen met houtsnijden met hulp van Patrick. Lon is een groot kleed aan het maken en jap heeft al een beer uit hout gesneden en een grappig poppetje. Verder hebben we samen een film avond gedaan met afgehaalde pizza, zijn we het stadje in geweest om daar rond te neuzen. Hebben we voor Jap veel geregeld zodat hij alles geregeld heeft voor het ophalen van Bob, hebben we een film avond met pocorn gehad met de hele familie. En zijn jap en ik samen op avontuur gegaan op zoek naar een andere waterval.
Ik noem het een avontuur omdat zodra we bij het pad aankwamen het duidelijk was dat het water zo hoog stond door al de smeltende sneeuw dat het pad overstroomd was. We hebben een tijdje staan twijfelen of we verder moesten gaan of dat we op avontuur zouden gaan en zelf onze weg zouden proberen te vinden naar de waterval. Vanaf de parkeerplaats zou het maar 700 meter zijn dus heel moeilijk zou het niet moeten zijn. Maar het avontuur riep ons en we trokken onze stoute schoenen aan en gingen op weg. Het was best ingewikkeld omdat het door al die nattigheid ook heel modderig en daardoor glibberig was. Toen we eenmaal op weg gingen vonden we een olifantepadje waar andere mensen ook een alternatieve route hadden genomen, dat is in de modder gelukkig makkelijk te herkennen, en konden we ook delen over de officeele route lopen. Of naja lopen.. Veel was half kruipend of ons van boom na boom vastklampend aan de boomstappen om niet uit te glijden naar beneden het water in, hahaha het moet er echt heel grappig uit hebben gezien. Maar het was het helemaal waard want de waterval was prachtig.
Verder beleefde we verderop in de week nog een avontuurtje. We gingen wandelen met de familie op een stukje van de Bruce trail. Patrick kent dit gebied goed omdat hij hier als kind dichtbij woonde en veel naar toe ging. Er waren onderweg prachtig mooie uitzichten. De familie draaide alleen al weer redelijk snel om omdat Nellie van 2,5 jaar een echt 2 jarige was. Jap en ik besloten nog wat verder te lopen aangezien we toch met twee auto’s waren. Maar al redelijk snel sloeg het weer om en was er van het uitzicht niets meer te zien en begon het flink te sneeuwen. Emma had gezegt dat er laat op de avond een sneeuwstorm zou komen dus Jap en ik begonnen hem meteen een beetje te knijpen. Want ja wat houdt dat eigenlijk in? En hoe serieus moeten we dat nemen. We moesten een stuk over een dirtroad rijden met nog veel sneeuw erop, waarover we al een beetje twijfelde of we er konden rijden. Maar patrick probeerde het eerst met zijn auto en dat ging prima dus toen hebben we hem gevolgd. Maarja als er nu ineens heel veel sneeuw bij gaat vallen.. Dan kunnen we misschien maar beter niet hier nog een uur in het bos rondhangen… En naja van het uitzicht was toch niet meer zo veel te zien dus besloten we gewoon maar ons gevoel te volgen en het op save te spelen. Dus gingen we lekker terug naar het huis.
Nou dat was hem weer, een klein kijkje in ons leven hier bij de fam.
Nog 1 weekje en dan start er een avontuur van een heel nieuw level. We kunnen niet wachten!
Tot de volgende!
Heel veel liefs,
Jap en Lon
Uitgave van de Week
Budget per dag €54 en per week €378 en per maand €1700
| Wat/Waar | Kosten [CAD (€)*] |
| Camping | – |
| Uit eten | 28,53 (€ 20,86) |
| Parkeren | – |
| Activiteiten | – |
| Boodschappen | – |
| Diesel | – |
| Overig | 132,57 (€ 96,92) |
| Totaal | 161,10 (€ 117,78) |
NL 
EN