En daar zaten we dan. EINDELIJK! Weer in de Bob. We willen niet klagen, we zijn twee mazzelaars. Maar we waren er echt echt echt aan toe weer samen in Bob te zijn. De afgelopen twee maanden zijn we overal te gast geweest en hebben we geen eigen plek gehad. Eerst een maand in NL bij familie en vrienden en daarna bij de workaway. En hoezeer we ook genoten hebben van de tijd die we met al die mensen hebben doorgebracht, want dat hebben we echt. We hadden het echt weer even nodig om dat niet te hebben. We zijn onderweg, met als eerste stop: De Niagarawatervallen! Niet zomaar een stop dus. Op de kaart lijkt het naast de deur, maar het was ruim 3 uur rijden. We vonden een slaap plek in de buurt van de watervallen en kregen meteen hoog bezoek. Van twee vossen! We hebben al vaker vossen gezien maar zodra die de indruk kregen dat je naar hun keek schoten ze al weg. Maar niet deze, deze waren hartstikke helemaal niet bang. Al snel werd duidelijk waarom, ze komen hier vaker om de prullenbakken leeg te roven… Het was een prachtige avond, zo mooi dat we tegen elkaar zeiden: “We kunnen de watervallen voor morgen bewaren maar we kunnen ook nu nog even gaan.” Dus stapte we het busje weer in en reden nog een stukje verder. We verwachten niet zo veel van de watervallen, of naja we wisten dat ze heel indrukwekkend zouden zijn en extreem groot, maar iedereen had ons gewaarschuwd voor de “lelijke” sfeer eromheen. Om de watervallen is een toeristische stad gebouwd, dus heel romantisch of het gevoel dat je in de natuur bent krijg je er niet echt. Maar goed daarom waren onze verwachtingen niet erg hoog, we hadden vooral verwacht dat het tegen zou vallen. Maar juist daardoor deed dat het dat niet. De watervallen waren gigantisch en het was heel mooi ze van het hoge perspectief te bekijken, het was rond zonsondergang dus het licht was mooi en we hebben een hele tijd rond gelopen en van allerlei verschillende hoeken naar de watervallen gekeken. Vooral de hoefijzerwatervallen (horseshoe falls) waren heel indrukwekkend. We waren heel erg blij dat we de omweg toch hadden genomen. Eenmaal terug op onze slaapplek was het pikdonker en waren de vossen weg, maar de vossen hadden plaats gemaakt voor een stinkdier! Hahaha!
De volgende dag was het prachtig weer en daar wilde we van genieten. Het was warm en we konden zelfs zonder jas wandelen! Dus besloten we nog een wandeling te maken langs de Niagara rivier. Het was een heerlijke wandeling en gek genoeg kwamen we nagenoeg niemand tegen.
De volgende stop was Hamilton. Enzio en Rianne zijn een aantal jaar terug in Canada geweest en verbleven toen in Hamilton. Ze drukte ons op het hart dat als we er langs zouden komen dat we er MOESTEN stoppen voor de donuts van Donut Monster. Dus gehoorzaam als we zijn stopte we daar. Je kunt hier in Canada echt op iedere hoek van de straat donuts kopen, dus we vonden dat het een beetje bij de Canada ervaring hoort. Want zeg nou eerlijk, donuts zijn eigenlijk helemaal niet zo lekker toch? Geef mij maar appeltaart! Maargoed, we kozen voor de smaken, dubbel amandel en pindakaas chocolade brownie. En heel verassend (NOT) Jap lustte er wel pap van en werd Lon er niet echt warm van.
In Hamilton parkeerde we het busje bij een park en de mensen stonden daar nog net niet in de rij voor ons. Hahaha. Het is echt grappig, de mensen in Canada zijn zo ontzettend lief, aardig en geïnteresseerd. Bij dit park hebben we er een uur over gedaan om weg te lopen bij Bob onderweg naar de supermarkt omdat er steeds weer mensen naar ons toen kwamen om even te kletsen wat een auto met een Nederlands kenteken toch in Canada doet. En omdat we nu het logo op de bus hebben kregen we ook via instagram en youtube allemaal berichtjes van mensen die ons gespot hadden in Hamilton met allemaal de liefste wensen en uitnodigingen erbij. Het is echt erg leuk dat iedereen zo’n leuke interesse in je toont.
En van de fans die we zelf hadden in het park gingen we nu zelf als fans langs bij Chaiwalla chai, het bedrijf van Eamon en Bec. Wij volgen hen al sinds jaren op youtube en genieten er van hun avonturen te volgen. Zij hebben een bedrijf in chai thee en Lon is gek op Chai dus vonden we het wel leuk wat van ze te kopen. De vader van Eamon die toevallig ook Bob heet is nu de contactpersoon van het bedrijf. Hij is ook regelmatig te zien in de filmpjes en het was erg leuk hem in levende lijven te ontmoeten.
Hun bedrijf zit in Toronto en dat was de volgende stop op de agenda. Jap had mij voor mijn verjaardag iets georganiseerd op 6 en 7 april in Toronto en nu was het dan eindelijk zo ver! Ik en een heleboel mensen met mij hadden al een donkerbruin vermoeden wat een de twee verassingen was maar de tweede was echt nog een mysterie. Maar dit mysterie werd op de eerste avond al opgelost, we gingen namelijk heel gezellig uiteten bij een veganistisch restaurant. Het was gelegen in een woonwijk en het restaurant leek van buiten net op de andere huizen een mooi oud/karakteristiek woonhuis maar van binnen was dit een restaurant. Beneden waren er maar 5 tafeltjes en op de bovenverdieping ook nog een paar. Het voelde heel knus en klein opgezet maar heel chic. Er was geen a la cart, iedereen at hetzelfde 5 gangen diner met nog kleine hapjes er tussendoor. En hoewel de sfeer en de presentatie van het eten vrijwel het best waren wat we ooit gehad hadden, lieten de smaken van het eten echt te wensen over en kreeg het van ons net een voldoende, dus dat was jammer maar we hadden alsnog een hele leuke avond.
Het was maar goed dat Lon 1 glaasje wijn gedronken had en dat we overdag veel gedaan hadden, want anders had ze ’s nachts niet kunnen slapen van de spanning. Want morgen zou de “echte” verassing komen, en de grote vraag was: gaan we nu echt naar een NBA-basketbal wedstrijd? EN JA HOOR! Jap kon het ’s ochtends ook niet langer meer voor zich houden en deelde een hele blije Lon mee dat we inderdaad naar een wedstrijd zouden gaan kijken van de Toronto Raptors tegen de Philadephia 76’ers! En het was fantastisch, het was alles wat ik er van verwacht had. Het was echt sensatie, het was een hele spannende wedstrijd en de sfeer in het enorme stadion was heel erg goed. Er konden 20.000 mensen in en het zat vrijwel helemaal vol. En als je op je plek zat had je niet zo door hoeveel mensen dat waren maar vooral als je zag hoeveel mensen er door de gangen buiten de tribunes bij de eettentjes enzo waren dan merkte je pas hoe enorm het was. We hadden echt hele mooie plaatsen, hoog in het stadion maar we konden het echt heel erg goed zien. Jap en ik hebben echt de hele avond mee zitten juichen en gillen en hebben staan dansen toen de Raptors uiteindelijk wonnen. Het was echt een avond om nooit te vergeten.
En weten jullie nog hoe ik net vertelde dat die Canadezen zo lief en aardig zijn? Tijdens de wedstrijd zaten er twee dames naast ons waarmee we aan de klets raakte. Ze vonden wat wij deden zo stoer en inspirerend dat ze ons tegen het einde 20 dollar in onze hand stopte, voor diesel of een biertje zeiden ze. Haha, super lief!
Uiteindelijk waren we in totaal twee dagen in de stad Toronto. De stad had een paar leuke dingen: het distilerie district, china town, de food hal en de Kensington market. Maar de rest was wat ons betreft niet echt om over naar huis te schrijven. Het was moeilijk een leuke winkelstraat te vinden en later begrepen we waarom, de winkelstraten waren gecreëerd in ondergrondse of hele grote winkelcentra, gewoon om dat hier een groot deel van het jaar het te koud is om leuk buiten te winkelen. Maar dat geeft het meteen al een heleboel minder sfeer. Verder viel ons op hoe ongelooflijk veel zwervers er overal op straat zaten, dat gaf de stad meteen een treurige sfeer. We hebben de twee dagen in de stad gemiddeld 20 kilometer gelopen, haha! Dus we hebben de stad goed verkent.
En dat we toen wat bewogen hadden was maar goed ook. Want we zijn nu al dagen met de auto onderweg waarin we dus dagen op ons gat zitten. We zijn onderweg naar het westen. We rijden de hele tijd door een winter wonderland en de uitzichten met name als we (bevroren) water zien zijn prachtig. Maar man wat is Canada groot en man wat is het westen een eind weg.
Daarover de volgende keer meer.
Veel liefs van ons!
Jap en Lon
Menu van de week
| Maandag | Gnocchi |
| Dinsdag | Gnocchi |
| Woensdag | Verjaardagsdiner |
| Donderdag | Ramen in China Town |
| Vrijdag | Chili sin Carne |
| Zaterdag | Soba Noodles met Groente en Pindakaas saus |
| Zondag | Pizza |
Uitgave van de Week
Budget per dag €54 en per week €378 en per maand €1700
| Wat/Waar | Kosten [CAD (€)*] |
| Camping | – |
| Uit eten | 96,01 (€ 70,23) |
| Parkeren | 24,40 (€ 17,85) |
| Activiteiten | – |
| Boodschappen | 412,41 (€ 301,69) |
| Diesel | 259,65 (€ 189,94) |
| Overig | 110,56 (€ 80,90) |
| Totaal | 903,03 (€ 660,60) |
Route
Gereden kilometers: 416
- De Update #110 – Een Nieuw Landschap
- De Update #109 – Niet Weer Hea!
- Video: The Panamericana Chapter 3 Mexico
NL 
EN