De Update #63 - De Eerste Grens

Na bijna een week de geweldige natuur in Jasper National Park te hebben opgesnoven werd het toch echt tijd om verder te gaan. We maakte wel nog eerst even een afscheid tournee over de Icefields Parkway. Hier bezochten we verschillende watervallen, Athabasca Falls en Sunwapta falls. Ook stopte we op elke punt waar je zo’n beetje kon stoppen. De omgeving waar we doorheen reden was gewoonweg prachtig en om elke nieuwe hoek hadden we weer nieuwe mooie uitzichten. Onderweg kwamen we ook nog een stel uit Engeland tegen welke we al verschillende keren hadden ingehaald. Zij waren bezig om over de great divide, een gebergte in het centrum van Canada/Amerika, heen te fietsen. We boden ze een kopje koffie aan en kletsen heel wat af over elkaars plannen en over hoe het is om hier over de weg te moeten fietsen. Hier hadden ze gelukkig een brede vluchtstrook waardoor ze veel ruimte hadden, maar op verschillende plekken waar ze al gefietst hadden was het niet zo luxe en suisde de vrachtwagens dicht langs hun heen. We zeggen vaak tegen elkaar dat we het heel gaaf zouden vinden om ooit op fietsvakantie te gaan, maar wat ons tegen houdt is echt het fietsen langs grotere drukke wegen. Vooral in landen waar fietsers op de weg niet echt iets is wat ze kennen vragen we ons af of we op ons gemak kilometers zouden maken op de fiets. Maar ach wie weet komt het er nog van. Onze dag eindigde uiteindelijk bij een grote glacier. Hier kon je naar toe wandelen, maar toen we op de parkeerplaats aan het begin van de wandeling kwamen keken we elkaar aan en vroegen we, heb jij zin? En we zeiden allebei, hmm nee niet echt. We hadden al zoveel indrukken gehad die dag dat we gewoon uitgeput waren, we hadden geen fut en zin om nog te wandelen. Dus stapte we weer in en reden naar het bezoekerscentrum van de Icefields Parkway. Hier kon je op de parkeerplaats blijven slapen, waar we een prachtig plekje uitzochten met uitzicht op de gletsjer. Het was echt heel erg druk bij het bezoekerscentrum en dat was niet omdat iedereen informatie wilde over de wandelingen in de buurt. Maar vooral om met een bus de gletsjer op te rijden om daar rond te kunnen kijken. Ze hebben dus speciale bussen waarmee ze de gletsjer op rijden, op de gletsjer mag je dan uitstappen en in de buurt wat rondlopen waarna je weer in stapte en terug naar beneden reed. Hier paste we voor en trokken vooral het internet leeg en wonnen wat informatie in over wandelen in de buurt die open waren. De zonsondergang en het uitzicht op de bergen om ons heen was echt prachtig.

De volgende dag was het echt tijd om Jasper National Park te verlaten. We deden nog een prachtige wandeling naar de Wilcox pass waar we over een alpine weide liepen. Het was een heerlijke wandeling en we genoten met volle teugen van de omgeving. Onderweg ‘ontdekte’ we nog een waterval, heel veel mensen liepen naar een uitkijkpuntje toe maar draaide om. Maar we besloten om het pad dat verder de berg op liep te volgen en als prijs kregen we een prachtige waterval helemaal voor onszelf. Waar we in Jasper vooral genoten van alle mooie uitzichten op de bergen om ons heen. Draait het in Banff National Park echt om de meren, de prachtig blauwe meren. We begonnen meteen goed met het Peyto meer, we wandelde naar een uitzichtpunt waar je vanaf hoog op het meer kijkt. We hadden al gemerkt dat dicht bij het water zijn er niet voor zorgt dat je de blauwe kleur van het water goed ziet. Juist als je vanaf hoog het water in kijkt weerspiegelt de mineraal deeltje veel beter de blauwe kleur. Doordat we dus vanaf een hoogpunt het Peyto meer in konden kijken was de blauwe kleur echt super goed te zien. Echt prachtig. We maakte daarna ook nog een stop bij Bow Lake, maar doordat we hier aan het water stonden en dus niet vanaf een hoger punt het meer konden bekijken was de blauwe kleur niet goed te zien. Nog steeds een mooi meer maar daardoor toch wat minder indrukwekkend. Ons eindpunt van de dag was de camping bij Lake Louise, zodat we de volgende dag vroeg naar het meer konden rijden.

We waren natuurlijk al 3 weken eerder bij Lake Louise geweest, maar toen was het nog volledig bevroren. Gelukkig hadden we onderweg al gehoord dat het meer nu toch echt ontdooit was, maar daardoor was het natuurlijk ook meteen een stuk drukker met toeristen. Er is maar beperkte parkeerplaats bij het meer en er rijden shuttles vanaf een andere parkeerplaats, maar die moest je van te voren reserveren. Wat wij natuurlijk niet gedaan hadden. We hoorde wel van het bezoekerscentrum dat de parkeerplaats de dag ervoor pas om 9 uur vol was. Om het zekere voor het onzekere te nemen zorgde we dat we om 7 uur op de parkeerplaats waren. En gelukkig was er toen nog voldoende plek. We wilde niet alleen het meer zien maar pakte onze hike spullen en gingen op weg voor een mooie rondwandeling rond het meer en naar twee verschillende theehuizen. Maar toen we bij het begin van het wandelpad aan kwamen was het wandelpad voor een deel afgesloten. Er liepen rangers met beer spray en een soort bibiguns in de aanslag. Al snel hoorde we wat er aan de hand was, er liep een moeder grizzly met 3 jongen langs het wandelpad. En omdat het zo toeristisch is in dit gebied is dat niet echt een handige plek. Uiteindelijk zagen we de rangers de beer met geluiden en schoten van de bibiguns wegjagen. Hierna konden we onze wandeling vervolgen, maar onderweg bleef het ons nog heel lang bij hoe ze die grizzly wegjoegen. Het voelt zo raar dat omdat wij er zijn die beer weg moet, omdat het te gevaarlijk is. En het is natuurlijk in zekere zin gevaarlijk voor zowel de beer als de mensen. Maar we hadden allebei haast het gevoel dat het netter zou zijn om alles af te sluiten en de beer lekker zijn gang te laten gaan, maar goed. We maakte echt een prachtige wandeling waarbij we om het meer heen liepen, en door een valley richting een aantal gletsjers liepen. We moesten soms stukjes over de sneeuw lopen die nog steeds niet helemaal gesmolten was. En af en toe regende het flink maar we konden een tijdje in het eerste theehuis schuilen voor de regen. Dit was echt een heel schattig theehuisje waar we lekker wat dronken en een kopje soep aten. Fun fact: het thee huis had geen thee, dat hadden ze nog niet, hahah. Toen het droog was gingen we op weg naar het tweede theehuis, onderweg kregen we tussen de bomen door prachtige kijkjes op het mooie blauwe Lake Louise. Bij het tweede theehuis was het echt super druk en stond er een rij om er wat te kunnen drinken. Wij sloegen hiervoor over, maar aten een appeltjes op een bankje met uitzicht op een bevroren gletsjer meer. Wat een prachtige omgeving is dit, we kunnen er geen genoeg van krijgen. Onderweg hadden we nog maar heel weinig mensen gezien, maar hier was goed te zien waarom de parkeerplaats soms vol is. De meeste mensen lopen omhoog naar dit theehuis en via dezelfde weg weer naar beneden. Wij waren heel blij dat we voor een andere route hadden gekozen omdat de weg hier naar boven een stuk steiler was dan de weg die wij hadden bewandeld. Eenmaal terug bij Lake Louise genoten we nog even op een bankje van het meer voordat we met een voldaan gevoel weer terug naar de camping reden.

De volgende ochtend ging de wekker nog vroeger, we gingen namelijk naar Moraine Lake waar de hoeveelheid parkeerplaatsen nog gelimiteerder zijn. De weersvoorspelling was heel slecht voor deze dag maar toen we wakker werden was de hemel blauw en konden we de zon al boven de bergen zien uit komen. Gelukkig waren we weer op tijd en vonden we een parkeerplekje. Het licht op de bergen rond Moraine Lake was prachtig en we liepen heel wat af om de beste plek voor een foto te vinden. We hadden verwacht dat het super druk zou zijn op deze plek maar het viel heel erg mee en het voelde helemaal niet alsof er enorm veel toeristen rond liepen. Tijdens een kleine wandeling rond het meertje, meer zat er na die 15 km van gister niet in, kwamen we nog een Zuid-Afrikaans gezin tegen. Toen we aan de praat raakte bleek hij een stock fotograaf te zijn en hij kon op die manier binnen een jaar de helft van de reizen met zijn gezin financieren. We hadden ons al eerder weleens in stock fotografie verdiept maar waren er nooit mee begonnen. Maar door het enthousiasme van deze meneer en zijn aanbod om ons tips te geven zijn we nu echt in het diepe gesprongen en hebben we ons aangemeld bij iStock om hier onze foto’s te kunnen gaan verkopen. De volgende stop was de Takakkaw falls een hoge waterval die heel mooi moet zijn. Helaas bleek dat we net een dag te vroeg waren en dat de weg pas de volgende dag open zou gaan, balen. We stapte dus de auto weer in en gingen op weg naar Calgary. We hadden alles gezien wat we wilde zien in en rond Jasper en Banff en daarmee eigenlijk ook alles wat we in Canada wilde zien. In Calgary deden we nog wat boodschappen waarna onze weg richting de grens met Amerika inzette.

Het was voor ons nog wat onduidelijk of we de grens met Amerika over zouden kunnen. Zo’n anderhalve week geleden hadden we een uitzondering aangevraagd op de invoer rechten die bij het importeren van auto’s/campers betaald moet worden. Volgens mensen die we via instagram hadden leren kennen en nu in Mexico waren met hun bus moesten we dit aanvragen. Toen we dit aangevraagd hadden bleek dit echter 14 tot 21 werkdagen te kunnen duren en we hadden eigenlijk geen zin om hier op te wachten. Ook hadden we in ons eigen research nooit gehoord dat we deze vrijstelling moesten aanvragen en hebben we daarna nog aan heel veel andere mensen gevraagd of zij wisten of we dit nodig hadden en eigenlijk niemand anders dacht we dit nodig zouden hebben. Het leek alsof dit proces toch vooral bedoeld was voor mensen die hun camper direct naar Amerika verschepen. Maar goed leek… We wisten het niet zeker, dus vooral ik (Jap) zat een beetje met samen geknepen billen in de auto op weg naar de grens. Uiteindelijk bleken we die vrijstelling helemaal niet nodig te hebben maar hadden we wel een ESTA moeten aanvragen. Oeps… de regels hiervoor waren het jaar daarvoor in Oktober veranderd en was eerst bij landsgrenzen niet nodig. Gelukkig waren alle douane beambten super aardig en was het allemaal geen probleem. Binnen een kwartier stonden we weer buiten en konden we de grens overrijden. Wat een opluchting, we hoeven niet nog een paar weken te wachten voordat we eindelijk de grens over kunnen. Onze eerste stop in Amerika was heel dichtbij, namelijk Glacier National Park. Bij het bezoekerscentrum werd al snel duidelijk dat ook hier de winter een stuk langer had aangehouden en er op heel veel plekken nog sneeuw lag. Hiermee waren dus ook hier een heel aantal wandelen nog niet toegankelijk. Ook was er door overstromingen een deel van de weg, de weg naar de zon, dicht door werkzaamheden. Maar er waren toch een paar wandelingen die we de komende dagen konden doen. Wildkamperen hier in de buurt was onmogelijk en ook waren alle campings in het park volgeboekt omdat de schoolvakantie in Amerika al in volle gang was. We vonden een leuke kleine camping vlak buiten het park. Hier raakte we aan de praat met een Amerikaan die ook aan het rondreizen was en knuffelde we met een te schattige jonge puppy.

Deze ochtend was het weer totaal omgeslagen, waar het gister nog regende en koud was (we hadden zelfs de heater even aan), het was strak blauw en de zon was al lekker warm. Wij trokken dus de wandelschoenen aan en trokken de bergen in. In twee dagen wandelde we bijna 20 km langs meren en watervallen. Overal langs de kant stonden prachtig gekleurde bloemen en rook het naar de lente. Ondanks dat er op sommige plekken nog sneeuw lag was voor ons de lente nu eindelijk echt begonnen. Na de weg naar de zon vanaf de oost kant te hebben gezien reden we om het hele park heen, zo’n twee uur rijden, waarna we hem ook nog even van de westkant bekeken. Na de vele campings vonden we die avond weer een mooie plekje in de natuur.

Het eerste hoofdstuk van ons Panamericana avontuur is afgesloten en we staan te popelen om het tweede hoofdstuk te gaan verkennen, Amerika.

Veel liefs,

Jap en Lon

Menu van de week

Maandag	Zelfgemaakte Pasta met Zelfgemaakte tomatensaus
Dinsdag	Wraps
Woensdag	Soep gemaakt van het restje wrapvulling
Donderdag	Gnocchi
Vrijdag	Lasagne
Zaterdag	Palak Paneer
Zondag	Palak Paneer